یکی از نکات جالب و البته عجیب اینجا ناهماهنگی قیمت کالاهاست. در شرایطی که قیمت بسیاری از وسایل برقی کوچک مانند پنکه کوچک، بخاری برقی کوچک، ساندویچ ساز، توستر، قهوه ساز، اتو و ... (البته با یک برند غیر معروف)در حدود ۱۰ یورو است اما قیمت یک پیراهن معمولی حداقل ۱۵ تا ۳۰ یورو، بلیط اتوبوس و مترو حدود ۳ یورو، یک سطل زباله پلاستیکی معمولی ۱۰ یورو، قیمت پارکینگ در مرکز شهر ساعتی ۳ یورو، دستمزد آرایشگاه مردانه ۱۰ تا ۱۵ و آرایشگاه زنانه ۱۵ تا ۲۰ یورو و ... است و این در شرایطی است که قیمت اقلام غذایی مانند نان، حبوبات، ماکارونی، انواع میوه و ... قیمتی زیر ۱ یورو و یا حداکثر تا ۲ یورو دارد. تصور کنید که قیمت بلیط اتوبوس واحد بیش از ۲ برابر قیمت یک کیلو میوه است.

شما در زمان حراج می توانید کت وشلوا تا ۳۰ یورو هم بخرید ولی برای یک کار کوچک همین کت و شلوار، مثلا کوتاه کردن قد شلوار آن باید ۲۰ تا ۳۰ یورو بپردازید (دستمزد کلا در آلمان بسیار بالاست).

یا مثلا قیمت تلفن همراه تقریبا همان قیمتهای ایران با تقسیم بر ۴۰۰۰ تومان (قیمت یک یورو) است ولی قیمت قاب پلاستیکی آن از ۱۰ تا ۲۰ یورو است. یعنی قاب پلاستیکی که در ایران با ۵ تا ۱۰ هزارتومان می توان خرید اینجا قیمتی بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزاز تومان دارد.