زندگی زمانبندی شده

آلمان یک کشور استثنائی در زمینه وضع و رعایت مقررات زمانی است. مقرراتی که حتی در هیچ جای دیگر اروپا دیده نمی شود. اینجا همه چیز ساعت دارد از زمان باز و بسته شدن مغازه ها گرفته تا زمان بیرون گذاشتن زباله ها، زمان بیرون قرار دادن وسایل اضافی منزل، زمان دور ریختن شیشه های بازیافتی، زمان بازی بچه ها در محوطه بازی آپارتمانها و...

نکته جالب اینجاست که تقریبا تمام مردم هم این زمانها را به شدت رعایت می کنند. برای ما که کمتر به این نوع زندگی عادت داریم گاهی این شرایط خسته کننده می شود.

بمانید و بخرید...

یک نکته جالب در فروشگاهها و مجتمع های تجاری آلمان روش های جلب مشتری است. از انواع تخفیف های دوره ای  و غرفه های پس گرفتن کالا بگیر تا تزئینات عجیب و آنچنانی به مناسبت های مختلف و ایجاد تنوع در مجتمع و فروشگاه و رایگان شدن پارکینگ در روز خرید (شنبه ها).

زمانی هم که شما وارد فروشگاه می شوید انواع روش ها برای ماندن شما در محیط و خریدتان اجرا می شود. تقریبا در تمام فروشگاهها دستشویی وجود دارد. در بسیاری از فروشگاهها محل تر و خشک کردن بچه و همچنین محل بازی و گاهی شهر بازی رایگان وجود دارد تا شما هیچ مشکلی برای ماندن در فروشگاه و خرید طولانی نداشته باشید. در اکثر مجتمع ها هم  صندلی به تعداد زیاد برای استراحت شما قرار داده شده. حتی در برخی مجتمع ها و فروشگاهها صندلی های ریلکس کننده قرار دارد تا شما در صورت خسته شدن از خرید، کمی ماساژ شده، رفع خستگی کرده و مجددا به خرید خود ادامه دهید.

رانندگی بین خطوط

یکی از نکات جالبی که در فرهنگ مردم آلمان وجود دارد رعایت دقیق قوانین رانندگی است. مردم به شدت به این قوانین پایبند بوده و به طرز شگفت آوری آن را رعایت می کنند.

با وجود این که در بزرگراههای بین شهری سرعت آزاد بوده و اتومبیل ها با سرعتهای بسیار بالا حرکت می کنند اما در داخل شهر سرعت مجاز در بلوارها و خیابانهای عریض ۵۰ و در سایر خیابانها ۳۰ کیلومتر بر ساعت است و مردم آن را به شدت رعایت می کنند. (البته ما معمولا خیلی با این سرعت رانندگی کردن عادت نداریم و یکبار به دلیل سرعت ۳۷ کیلومتر بر ساعت در زون ۳۰ جریمه شدم)

رانندگان در رانندگی شهری بسیار با آرامش رانندگی می کنند. مثلا این که از راهنما به وفور استفاده کرده و از بوق به هیچ عنوان استفاده نمی کنند. اگر ماشینی به دلیل پارک دوبل یا هر دلیل دیگری راه را بند آورده با آرامش منتظرش می شوند تا کارش را انجام دهد. با دیدن عابر روی خط عابر توقف می کنند  و از همه مهمتر اینکه در رانندگی کاملا بین خطوط حرکت می کنند و خط کشی خیابان مفهوم دقیقی در فرهنگ رانندگی در اینجا دارد. حتی زمانی که جاده یا خیابان به دلیل تعمیرات باریک می شود بلافاصله خطوط زرد رنگ موقتی کشیده می شود که بر خطوط سفید تقدم داشته و رانندگان باید بین این خوط رانندگی کنند. به همبن دلیل است که آمار تصادف در اینجا به شدت پایین است و بنده در این دو سال فقط ۲ یا ۳ مورد تصادف جزئی دیده ام. البته گاهی در بزرگراهها به دلیل همان سرعت بالا که گفتم تصادف های زنجیره ای اتفاق می افتد که البته به دلیل ضریب امنیت بسیار بالای اتو مبیل ها کمترین صدمات انسانی را دارد.

ناهماهنگی قیمتها

یکی از نکات جالب و البته عجیب اینجا ناهماهنگی قیمت کالاهاست. در شرایطی که قیمت بسیاری از وسایل برقی کوچک مانند پنکه کوچک، بخاری برقی کوچک، ساندویچ ساز، توستر، قهوه ساز، اتو و ... (البته با یک برند غیر معروف)در حدود ۱۰ یورو است اما قیمت یک پیراهن معمولی حداقل ۱۵ تا ۳۰ یورو، بلیط اتوبوس و مترو حدود ۳ یورو، یک سطل زباله پلاستیکی معمولی ۱۰ یورو، قیمت پارکینگ در مرکز شهر ساعتی ۳ یورو، دستمزد آرایشگاه مردانه ۱۰ تا ۱۵ و آرایشگاه زنانه ۱۵ تا ۲۰ یورو و ... است و این در شرایطی است که قیمت اقلام غذایی مانند نان، حبوبات، ماکارونی، انواع میوه و ... قیمتی زیر ۱ یورو و یا حداکثر تا ۲ یورو دارد. تصور کنید که قیمت بلیط اتوبوس واحد بیش از ۲ برابر قیمت یک کیلو میوه است.

شما در زمان حراج می توانید کت وشلوا تا ۳۰ یورو هم بخرید ولی برای یک کار کوچک همین کت و شلوار، مثلا کوتاه کردن قد شلوار آن باید ۲۰ تا ۳۰ یورو بپردازید (دستمزد کلا در آلمان بسیار بالاست).

یا مثلا قیمت تلفن همراه تقریبا همان قیمتهای ایران با تقسیم بر ۴۰۰۰ تومان (قیمت یک یورو) است ولی قیمت قاب پلاستیکی آن از ۱۰ تا ۲۰ یورو است. یعنی قاب پلاستیکی که در ایران با ۵ تا ۱۰ هزارتومان می توان خرید اینجا قیمتی بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزاز تومان دارد.

انگبت

بهای اجناس در آلمان با توجه به ارزش بالای یورو در مقابل ریال برای ما بسیار بالاست. اگر قیمت اجناس را در اینجا با درآمد متوسط مردم و حتی با حقوق ارزی خودمان مقایسه کنیم، این قیمتها منطقی و متناسب به نظر می رسد، اما ما که عادت داریم قیمتها را به ریال تبدیل و با قیمتهای ایران مقایسه کنیم این قیمتها واقعا بالا به نظر می رسد. اما نکته جالب این است که در اینجا فروشگاهها به صورت دوره ای و متناوب انگبت یا تخفیف می زنند که در آنها معمولا قیمت اجناس ۱۰، ۲۰، ۵۰ و گاهی ۷۵ درصد تخفیف می خورند. تخفیفهایی کاملا واقعی طوری که اگر پس از پایان زمان تخفیف به فروشگاه مراجعه کنید قیمتها مجددا به حالت اولیه بازگشته است. این زمان مناسبترین زمان برای خرید کالاست و شهروندان آلمانی که زمان این تخفیفها را میدانند عموما خریدهای خود را به این زمان موکول می کنند.

انرژی خورشیدی

آب و هوای کل اروپا و از جمله آلمان در بیشتر روزهای سال بارانی است. اینجا تعداد روزهای آفتابی در تابستان بسیار کم و در سایر ماههای سال تقریبا ناچیز است. به قول عزیزی فصول سال در آلمان به کمی سرد، سرد، خیلی سرد و خیلی خیلی سرد تقسیم می شود. شاید جالب باشد بدانید ما تا ۱۵ خرداد از شوفاژ با آخرین درجه استفاده می کردیم و تا ۱۵ تیر گاهی لازم بود لباس گرم بپوشیم. الان هم که نیمه مرداد است هوا تقریبا شکل هوای پاییز ایران را به خود گرفته و فروشگاهها پس از یک تابستان یک ماهه مجددا تبلیغ لباسهای زمستانی را آغاز کرده اند. با این شرایط جالب است بدانید که در جای جای این کشور کم آفتاب، شاهد نصب صفحات فتوسل و یا رادیاتوری برای استفاده از انرژی خورشیدی هستیم. آلمان از کشورهایی است که کلا از انرژی هسته ای استفاده نمی کند و با توجه به این که نفت هم ندارد، قسمتی از انرژی خود را از انرژی های نو مثل ژئوترمال (زمین گرمایی) که قبلا درباره آن نوشته ام، انرژی باد، انرژی خورشیدی و سایر انرژی ها تامین میکند. جای تاسف است که در کشور پر آفتاب ما بسیار کم از این منبع بر انرژی خداوند استفاده می شود.

حجاب

در اروپا و مخصوصا در جامعه ای مثل آلمان که مردم در نوع پوشش هیچ محدودیتی برای خود قائل نبوده و گاهی با کمترین لباس ممکن در جامعه تردد می کنند نیز در اماکن مذهبی و مقدسشان محدودیت وجود دارد و در واقع کلیسا سعی می کند جلو این بی قیدی و بی بند و باری را تا حدودی بگیرد.